Kako su geopolitičke tenzije počele da rastu u nuklearno naoružanim državama, naučnici su već od 1980-tih godina počeli da se ozbiljnije bave mogućim globalnim uticajem nuklearnog rata. Sjedinjene Države i Rusija su nedavno napustile dugogodišnje sporazume o kontroli nuklearnog oružja i počele razvijati nove vrste nuklearnog oružja, čime se proširio popis okolnosti pod kojima mogu koristiti nuklearno oružje.
Poslednja simulacija
Naučnici sa Univerziteta Princeton uradili su simulaciju, pod nazivom “Plan A” i objavili audio-vizuelni 4-minutni prilog koji je prvi put objavljen na YouTubeu 6. rujna. Video ima zlokobnu zvučnu podlogu i dizajn digitalne karte direktno iz filma "WarGames" iz 1983. film iz doba Hladnog rata, u kom mladi Matthew Broderick slučajno pokreće nuklearni rat, "bio je upravo referentna tačka", rekao je za Insider dizajner simulacije Alex Wellerstein.
Istraživači iz laboratorija za nauku i globalnu sigurnost na Princetonu kreirali su animaciju koja pokazuje kako bi izgledala bitka između Rusije i NATO saveznika kada bi se koristilo takozvano nuklearno oružje niskog udara ili "taktičko" nuklearno oružje - koje može izazvati eksploziju ekvivalentnu onima koje su SAD koristila da uništei Hirošimu ili Nagasaki u Drugom svetskom rata.
Procenjivalo se koje će se oružje koristiti i u koje svrhe, kojim redosledom i u kojoj fazi rata, kako bi se pokazala evolucija nuklearnog sukoba od taktičkog do strateškog, kao i urbane borbe.
Koristeći stvarni odnos nuklearnih sposobnosti, ciljeve tih zemalja i procenjujući gubitke zaključili su da bi više od 90 milijuna ljudi bilo ubijeno i ozleđeno u prvih nekoliko sati sukoba. Neposredne žrtve i žrtve koje se mogu pojaviti u svakoj fazi sukoba određuju se pomoću podataka NUKEMAP-a. Broj smrtnih slučajeva ograničen je samo na direktan uticaj nuklearnih eksplozija, ali će se nesumnjivo značajno povećati nuklearnim posledicama i drugim dugoročnim posledicama.
____________________
Pre pregleda simulacije, a radi pojašnjenja terminologije dajem pregled ukupne energije nuklearne eksplozije (NE) :
50-60% - udarno delovanje
35-45% - toplinsko delovanje
5% - radijacijsko delovanje (od toga 80% y, 20% neutroni)
_____________________
Simulacija počinje konvencionalnim ratom između NATO-a i ruskih trupa.
Konvencionalno ratovanje - naime svi sukobi osim nuklearnog, hemijskog ili biološkog oružja - eskaliralo bi u nuklearni rat kada bi Rusija lansirala nuklearni "pucanj upozorenja" iz baze u blizini Kalinjingrada kako bi zaustavila napredovanje NATO-a.
Rusija nema politiku "bez prve upotrebe" - odustala je od nje 1993. Snage NATO-a odgovorile bi pokretanjem taktičkog nuklearnog napada.
SAD već ima taktičko nuklearno oružje, kao što su gravitacijske bombe B61-12, kao deo Pregleda nuklearnog položaja američkog predsednika Donalda Trumpa 2018. Planom je obuhvaćena bojna glava niskog udara namenjena za korištenje u balističkoj raketi koja se lansira s podmornica, kao i krstarećoj raketi iz morskog pogona.
Ove vrste oružja dizajnirane su za ciljeve na bojnom polju, poput trupa ili zaliha streljiva, za razliku od nuklearnih projektila dugog ili srednjeg dometa koji se ispaljuju iz jedne zemlje u drugu, na primer, ciljajući neprijateljske bombardere i ICBM silose - ili čak i gradove.
Taktično nuklearno pojačanje
Foto : Rusija i NATO podižu prednost taktičkim udarima.
Ako bi se prešao nuklearni prag, otkriva simulacija, tada bi i SAD i Rusija odgovorile taktičkim nuklearnim oružjem. Rusija bi poslala 300 bojevih glava na ciljeve NATO-a, uključujući trupe koje napreduju, u avionima i projektilima kratkog dometa - nadmoćnu snagu koja bi uništila tenkove, utvrđene položaje i vojnike za razliku od bilo čega što je ikada viđeno u bitkama. Podržavajuće snage i civili koji nisu odmah ubijeni bili bi osetljivi na bolno, pa čak i smrtonosno izlaganje radijaciji.
NATO bi odgovorio slanjem oko 180 taktičkih nuklearnih oružja u Rusiju putem aviona u jednako razornoj odmazdi.
Simulacija je napravljena korištenjem nezavisne analize položaja nuklearne sile u zemljama NATO-a i Rusije, uključujući dostupnost nuklearnog oružja, njegove prinose i moguće mete, prema laboratoriju za naučnu i globalnu sigurnost.
Taktička faza simulacije pokazuje da bi bilo oko 2,6 miliona žrtava tokom tri sata. Umesto da taktičko oružje deeskalira sukob, kao što mnogi zagovornici tvrde da bi se desilo, simulacija pokazuje kako bi sukob izmakao kontroli nakon upotrebe taktičkog oružja.
Rusko taktičko oružje uništilo bi velik deo Evrope, tvrdi simulacija. Kao odgovor, NATO bi lansirao strateško nuklearno oružje iz podmornica i SAD-a prema ruskim nuklearnim arsenalima – ukupno 600 bojevih glava. Strateško nuklearno oružje ima veći domet, pa bi Rusija, znajući da NATO-ove nuklearke idu prema njezinom skladištu oružja, svu svoju težinu bacila iza projektila lansiranih iz silosa, mobilnih lansera i podmornica.
Žrtve tokom ove faze iznosile bi 3,4 miliona u 45 minuta.
Strateško nuklearno naoružanje
To dovodi do 85,3 miliona dodatnih žrtava u završnoj fazi simulacije nuklearnog rata.
Nakon prethodnih napada, i Rusija i NATO ispalili bi bojeve glave prema 30 najnaseljenijih gradova u završnoj fazi scenarija, koristeći pet do 10 bojevih glava za svaki grad zavisno o njegovoj veličini. Ova faza bi prouzrokovala 85,3 miliona žrtava – i smrtnih i ozleđenih. Ali ukupni broj žrtava iz cele bitke (manje od 5 sati) bio bi 34,1 milion mrtvih i 57,4 miliona ozleđenih, ili ukupno 91,3 miliona žrtava.
Ali to je samo neposredni sukob: celi svet bi bio pogođen nuklearnom katastrofom u mesecima, godinama i decenijama koje slede .
Radioaktivne padavine iz nuklearne katastrofe uzrokovale bi dodatne smrtne slučajeve i ozlede. Studije također sugerišu da bi se, čak i uz ograničeni nuklearni angažman, Zemljina atmosfera dramatično ohladila, uzrokujući glad, izbegličke krize, dodatne sukobe i još smrtnih slučajeva.
2019. telo povezano sa NATO-om objavilo i potom izbrisalo dokument koji je očigledno potvrdio nešto za šta se dugo sumnjalo – američko nuklearno oružje se čuva u vazdušnim bazama u nekoliko evropskih zemalja. Kopiju dokumenta objavio je belgijski list De Morgen u kojem se navodi da se nuklearne bombe B61 nalaze u šest baza u Evropi.
Prema podacima iz Centra za kontrolu naoružanja i neširenja, baze u pitanju su Kleine Brogel u Belgiji, Buchel u Nemačkoj, Aviano i Ghedi u Italiji, Volkel u Holandiji i Indžirlik u Turskoj.
Par F 35 i B 61 Mod 12
B61 je strateška i taktička termonuklearna gravitaciona bomba niskog do srednjeg kapaciteta koja ima dvostepeni dizajn radijacione implozije. Može da bude raspoređena na nizu aviona kao što su F-15E, F-16 i Tornado. Može se pustiti pri brzinama do 2 maha i pasti na 50 stopa, gde ima kašnjenje od 31 sekundu da bi se omogućilo da avion za isporuku pobegne iz radijusa eksplozije.
Dok su 180 gravitacionih nuklearnih bombi Mod 3,4 i 7 koje su još bile u upotrebi u Evropi i Turskoj postajale zastarele, kao i avioni kvalifikovani da ih koriste, početkom 2010-ih postalo je hitno da NATO odluči o budućnost ove mjere. Washington je tada odlučio da se nova bomba, preciznija ali manje moćna, B-61 Mod12, razvije od postojećih taktičkih bombi Mod 4, kako bi zamijenila 340 kt snage i preciznost od 110 m B61 Mod. . 7 snagom od samo 50 kt sa preciznošću od 30 metara, i tako da ima snagu ekvivalentnu snazi strateške bombe od 750 kt za eliminaciju bunkera, na primjer, uz ograničavanje radioaktivnih padavina i kolateralnih gubitaka zahvaljujući " taktičko" nuklearno punjenje.
Нема коментара:
Постави коментар